Opus Dei jest sektą destrukcyjną

From Opus-Info
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Książka Byłem w Opus Dei - Fakty, świadectwa, dokumenty szczegółowo opisuje wewnętrzną doktrynę Opus Dei. Sprawdźmy, jakie są charakterystyki sekt destrukcyjnych.

Według raportu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji RP "Raport o niektórych zjawiskach związanych z działalnością sekt w Polsce" z 2000 roku za sektę destrukcyjną uznać można każdą grupę, która posiadając silnie rozwiniętą strukturę władzy, jednocześnie charakteryzuje się znaczną rozbieżnością celów deklarowanych i realizowanych oraz ukrywaniem norm w sposób istotny regulujących życie członków; która narusza podstawowe prawa człowieka i zasady współżycia społecznego, a jej wpływ na członków, sympatyków, rodziny i społeczeństwo ma charakter destrukcyjny.” (źródło: Wikipedia).


Zbadajmy sprawę głębiej.

Robert Jay Lifton i Margaret Singer badając jeńców, którzy wrócili z wojny koreańskiej (1953 rok), wykryli manipulacje, jakiej dokonano na ich psychice, skutkiem czego jeńcy zmienili zupełnie swoje przekonania. Lifton opracował ośmiopunktowy model opisujący elementy sterowania umysłem. Jeżeli w organizacji występuje większość z nich, to prawdopodobnie jest ona sektą niebezpieczną i destrukcyjną. Oto model Liftona:

1. KONTROLA ŚRODOWISKA
Ograniczenie form komunikacji z tymi, którzy nie należą do grupy, wymóg by unikać książek, czasopism, listów, wizyt przyjaciół i osób z rodziny: „wyjdź i bądź odrębny od nich”. Takie podejście bywa uzasadnione tym, że „w tej chwili nie masz czasu dla przyjaciół”.

2. MISTYCZNA MANIPULACJA
Przekonuje się o wyższym powołaniu grupy poprzez głębokie spotkanie/doznanie, na przykład przez domniemany cud lub prorocze słowo osób z grupy.

3. WYMÓG CZYSTOŚCI
Ostry podział świata na „czysty” i „nieczysty”. Wyznanym zamiarem jest doprowadzenie do jakiejś zmiany, dążenie do doskonałości. Przy czym „doskonałość jest możliwa jeśli należy się do naszej grupie i przyjmie się zobowiązanie”.

4. KULT SPOWIEDZI
Praktyka przyznawania się do dawnych grzechów i niedoskonałości. Wątpliwości i krytyczne myśli o grupie są zaliczane do błędów.

5. UŚWIĘCONA NAUKA
Punkt widzenia grupy jest absolutnie prawdziwy i wyjaśnia wszystko, wymaga się absolutnego podporządkowania się doktrynie.

6. SZTUCZNY JĘZYK
Nowy słownik powstaje do użytku wewnątrz grupy, członkowie grupy „myślą” według abstrakcyjnej i ciasnej doktryny, terminologia powstrzymuje od krytycznego myślenia poprzez myślenie w kategoriach „czarne-albo-biale”.

7. DOKTRYNA PONAD OSOBĘ
Doświadczenie interpretuje się według absolutnej doktryny, nawet jeśli doświadczenie zaprzecza doktrynie.

8. ROZPORZĄDZANIE ZBAWIENIEM
Zbawienie jest możliwe tylko w grupie, kto ją opuści będzie potępiony.

Margaret Singer natomiast sformułowała sześć warunków potrzebnych do skutecznej psychomanipulacji. Opisała także metodę drugiej generacji do sterowania umysłem, która całkiem dobrze wyjaśnia, jak sekty zmuszają ludzi do posłuszeństwa:

  1. Osoba ma być utrzymywana w nieświadomości tego, jak się krok po kroku zmienia.
  2. Środowisko osoby musi być sterowane tak, by ograniczać czas wolny.
  3. Systematycznie tworzy się u osoby poczucie bezsilności.
  4. System nagród i kar zabrania zachowania wyrażające poprzednią tożsamość osoby.
  5. System nagród i kar promuje uczenie się nowej ideologii, wierzeń i zachowań aprobowanych przez grupę.
  6. Zamknięty system logiki i autorytarna struktura nie pozwalają na zmianę grupy ani na wpływ osoby na grupę.


Jerzy Tarasiuk, wylicza typowe cechy potencjalnie destrukcyjnych sekt:

  • autorytarna struktura
  • lider jest uważany za nadrzędny autorytet
  • lider potrafi odkryć, ze ktoś nie myśli tak, jak on chce
  • nie ma odwołania do niczego nadrzędnego wobec grupy
  • zwykle lider jest charyzmatyczny, działa z determinacja, jest tyranizujący
  • namawia się nowe osoby do porzucenia rodzin, pracy, kariery i przyjaciół, aby „pójść za grupą”, wtedy grupa przejmuje ich majątek, pieniądze, i kieruje całym ich życiem
  • lider sam się nim mianował, jest mesjanistyczną osobą która uważa, że ma specjalną misję w życiu - np. przygotować ludzi na spotkanie z kosmitami, którzy wkrótce przybędą (w przypadku Josemarii jest to przypominanie o powszechnym obowiązku do świętości)
  • liderzy skupiają na sobie cześć składaną przez członków grupy
  • tendencja do totalitarnego kierowania zachowaniem członków grupy (dyktuje się, co wszyscy maja jeść, jak się ubierać, gdzie i kiedy pracować, spać, kąpać się, w co wierzyć, co myśleć i mówić)
  • tendencja do podwójnych zasad etycznych: wymaga się otwartości i uczciwości wobec grupy i spowiedzi przed liderami, zachęca się do oszukiwania i manipulowania osobami spoza grupy
  • dwa podstawowe cele: rekrutacja nowych członków i gromadzenie pieniędzy; uwaga zawsze skupia się na tych dwóch celach (choć mówi się o innych)
  • grupa przedstawia się jako innowacyjna i wyłączna; lider twierdzi, ze zrywa z tradycją, oferuje coś nowego co rozwiąże wszystkie problemy życiowe lub usunie bolączki całego świata; jednocześnie używa się systemu psychicznego przymusu, by nie można było zbadać poprawności twierdzeń lidera lub grupy


Jak świadczą o tym dokumenty zacytowane w książce Byłem w Opus Dei - Fakty, świadectwa, dokumenty, w Prałaturze zachodzi jednocześnie wysoki poziom kontroli życia członków i psychomanipulacji. W związku z tym można powiedzieć, że Opus Dei jest sektą destrukcyjną.